Literatuuronderzoekster Michelle Anjirbag-Reeve (Faculteit Letteren, UAntwerpen), zelf afkomstig uit twee verschillende culturen en daardoor ‘mens van kleur’, merkte het al in haar kindertijd: speelde ze met haar vriendinnetjes de Disney-prinsessen na, dan kreeg ze de vraag of ze Yasmine of Pocahontas wilde zijn. “Maar ik wilde Belle zijn!” Ze besloot zich voor haar doctoraat op het diversiteitsthema in de Disney-sprookjes te storten.
“De live-action bewerking van De Kleine Zeemeermin dit jaar, met de gekleurde actrice Hally Bailey als Ariël, vond ik erg geslaagd. Maar we zijn er nog niet hoor”, waarschuwt Michelle. “We moeten problematische zaken in de Disney-films kritisch aan de kaak blijven stellen om verandering te genereren. Ik blijf vinden dat Disney vaak tekortschiet in de representatie van diversiteit en dat het te traag gaat. Zo doen ze bijvoorbeeld aan ‘panafrikaanse storytelling’, alsof Afrika één homogeen continent is, maar dat is het helemaal niet.”
“Ik vind dat Disney zich nog altijd bezondigt aan cultureel imperialisme waarbij ‘de witte medemens’ de norm blijft,” aldus Michelle. “Personages met een andere afkomst worden nog te veel door die westerse bril gezien en moeten andere omgangsregels volgen. En ik mis ook meer genderheterogeniteit – waarom moet elke prinses haar prins hebben? Mag het ook een prinses zijn? Of een non-binair persoon? Het blijft noodzakelijk om ons af te vragen wie toegang krijgt tot dit ‘magische koninkrijk’ en voor wie de toegang gepaard gaat met het voorbehoud dat ze door Disney kunnen veranderd of herschreven worden.”
Lees het hele interview op de site van UAntwerpen.
