De ontwikkeling van software voor kwantumcomputers is een redelijk nieuwe wetenschap. Bij de Universiteit Maastricht probeert een multidisciplinaire groep quantum computing wetenschappers meer te doen dan alleen maar rekenen. David Mestel en Jérémie Gobeil vertellen over de onopgeloste problemen binnen quantum computing waaraan ze werken.
David Mestel (Department of Advanced Computing Sciences) noemt het onderzoeksgebied van quantum computing “een reusachtige wereld van onwetendheid”. David werkt aan de kwantuminformatietheorie, een tak van de wetenschap die zich bezighoudt met de informatie die verborgen zit in kwantummechanische systemen, zoals een kwantumcomputer. Hij vervolgt: “Bij klassieke informatica kun je keer op keer bestaande algoritmes verbeteren, maar in quantum computing moeten we eerst algoritmes ontdekken en tot nu toe is dat pas een paar keer gelukt. Het belangrijkste doel van ons werk is dus algoritmes zoeken en de paar bestaande verbeteren.”
Gobeil: “Een van de moeilijkste problemen in quantum computing is het vinden van het antwoord van een quantum computing algoritme. Een belangrijke reden hiervoor is dat qubits en de golfvergelijkingen van nature heel gevoelig zijn voor fouten. Daarom is foutcorrectie een van de belangrijkste onderwerpen binnen quantum computing. David: “Ook klassieke computers werken met foutcorrectie. Je kunt een bit, bijvoorbeeld, drie keer in het computergeheugen schrijven. Als je vervolgens alle drie de kopieën uitleest en één ervan is corrupt, dan vertellen de andere twee je de echte waarden van het bit. In quantum computing is foutcorrectie ontzettend veel moeilijker. We denken dat een quantum computer duizenden qubits nodig heeft voordat deze zelfstandig zijn fouten kan corrigeren.”
Lees het hele stuk, plus extra uitleg, op de site van de UM.
