Onderzoek onder leiding van sociaal psycholoog Roza Kamiloglu onthult dat lachen veroorzaakt door kietelen zich onderscheidt van andere vormen van lachen, zowel akoestisch als qua waarneming. De studie combineerde machine learning en luisterexperimenten om de unieke kenmerken en evolutionaire wortels van kietelgelach te onthullen.
De onderzoekers gebruikten machine learning-technieken om systematische akoestische verschillen tussen de lachtypen te identificeren. Het systeem classificeerde lachen veroorzaakt door kietelen met een nauwkeurigheid van 62,5%, terwijl de classificatie van andere soorten lachen slechts iets boven toeval scoorde. Luisterexperimenten bevestigden deze bevindingen: in een studie werd deelnemers gevraagd te bepalen of lachgeluiden voortkwamen uit kietelen of andere contexten, en zij behaalden significant betere resultaten dan op basis van toeval te verwachten was.
Kamiloglu licht toe: “Dit type lachen ontstond waarschijnlijk meer dan tien miljoen jaar geleden en is geworteld in de sociale speelgedragingen van onze gemeenschappelijke voorouders met primaten. Net zoals chimpansees die giechelen tijdens speelse worstelpartijen, of honden die opgewonden hijgen tijdens een achtervolgingsspel, is dit lachen een spontane uiting van vreugde, diep verankerd in onze biologie.” De unieke akoestische kenmerken weerspiegelen een automatische, minder gecontroleerde reactie, die het onderscheidt van lachen dat wordt opgewekt door cognitief complexere stimuli.
Lees het hele bericht op de site van de VU.
