⚖️ Wetenschappers houden van neutraliteit – maar dat is niet meer genoeg. In 2025 moeten ze de klimaatbeweging volledig steunen.
Door Bill McGuire & Roger Hallam – oorspronkelijk verschenen in The Guardian
De afgelopen twaalf maanden is onze wereld een nieuw tijdperk binnengetreden. Vorig jaar zal de boeken ingaan als de eerste keer dat de gemiddelde temperatuur wereldwijd meer dan 1,5°C boven het pre-industriële niveau uitkwam. De komende vijf jaar kunnen we definitief door de 1,5°C-grens heen knallen en de 2°C-grens kunnen we al in 2034 doorbreken. Dit zal vrijwel zeker resulteren in het bereiken van de omslagpunten (de ‘tipping points’) voor het instorten van de Groenlandse en West-Antarctische ijskappen, waarmee we de kuststeden zullen laten verdrinken.
Over een aantal jaren zullen we terugkijken op deze tijd en dezelfde vraag stellen die toekomstige generaties zullen stellen: waarom hebben we deze catastrofe niet gestopt?
Vorig jaar is men begonnen met het hardhandig aanpakken van degenen die strijden om de catastrofe tegen te houden. Een van ons zit samen met andere, vreedzame burgers vijf jaar opgesloten, alleen maar omdat hij protestacties organiseerde om een snelweg te blokkeren. De ander mocht tijdens de rechtszaak geen deskundigenverklaring afleggen over de mogelijke schade van klimaatverandering. Dat waren beide schaamteloze handelingen om de vrijheid van meningsuiting de kop in te drukken en actie te dwarsbomen.
De hoop dat er met een Labourregering een nieuwe wind zou gaan waaien is snel de bodem ingeslagen, omdat de groene beloften zijn afgezwakt of weggegooid. De premier, Keir Starmer, heeft activisten veroordeeld als ‘zielig’ en gezegd dat ze ‘de volle kracht van de wet’ moeten voelen.
Als campagnevoerder en klimaatwetenschapper zijn we samengekomen om het volgende tegen jullie te zeggen: we zijn er kapot van, maar bovenal zijn we woedend dat onze politieke klasse en onze rechterlijke macht ons land en de levens en bestaansmiddelen van onze kinderen en de vele generaties die nog komen, verraden. Het establishment en de gevestigde belangen van over de hele wereld hebben de gelederen gesloten om stemmen die de waarheid willen vertellen over onze penibele situatie het zwijgen op te leggen.
Maar we zijn nog niet klaar. We moeten van 2025 het jaar maken waarin we wetenschappers, activisten en iedereen die om de toekomst van onze planeet geeft, samen mobiliseren om van onze leiders en regeringen over de hele wereld te eisen dat ze de klimaatafbraak behandelen als de wanhopige noodsituatie die het is, en dienovereenkomstig handelen om de uitstoot te verminderen zoals de wetenschap vereist: met ten minste 45% (ten opzichte van 2010) in 2030.
Het is ook cruciaal dat wetenschappers het voortouw nemen. Sommigen dragen al hun steentje bij, maar veel te veel wetenschappers zwijgen over de grootste bedreiging ooit voor de menselijke beschaving. Dit moet veranderen. Er zijn bijna negen miljoen wetenschappers in de wereld, die samen één van de meest vertrouwde groepen op aarde vormen. Stel je eens voor hoeveel lawaai ze zouden kunnen maken als ze met één stem zouden spreken; denk eens aan de impuls die dat zou geven aan het klimaatactivisme. De Britse rechtbanken hebben de afgelopen jaren geprobeerd om klimaatwetenschappers het zwijgen op te leggen door hun deskundigenverklaringen buiten de rechtszaken te houden. Laten we aan het begin van het tweede kwartaal van de 21e eeuw laten zien wat we echt kunnen doen.
Onvermijdelijk zijn er mensen die onpartijdigheid eisen van wetenschappers, maar onpartijdig zijn betekent niet dat je de waarheid niet mag vertellen; het betekent niet dat je bedreigingen moet bagatelliseren; en het betekent zeker niet dat je moet zwijgen in een tijd van wereldwijde noodsituaties. Apolitiek willen blijven is niet langer voldoende. Het is in de beste tijden naïef, maar dit is nu een kwestie van overleven, niet van politiek. Draag dus je steentje bij aan de groepen en organisaties die vechten om de klimaatafbraak aan te pakken, probeer collega’s aan boord te krijgen en gebruik je invloed zo goed mogelijk om serieuze actie te stimuleren. Er zijn geen subsidieverlenende commissies op een dode planeet, dus het is tijd om te kiezen aan welke kant van de geschiedenis je staat.
Spreek, schrijf, schreeuw het van de daken. Doe wat nodig is om zoveel mogelijk mensen te laten horen wat er werkelijk gebeurt met ons snel wankelende klimaat. Laat politici luisteren. Zorg dat het bedrijfsleven wakker wordt en echt gaat opletten. Als het mensen bang maakt, dan moet dat maar. Zoals wetenschappers – meer dan anderen – weten, is wat ons te wachten staat echt verschrikkelijk. En we zullen de problemen niet aanpakken op de manier die we nodig hebben totdat iedereen de volledige omvang van de dreiging begrijpt. De stemmen van negen miljoen wetenschappelijke zwaargewichten die hun kracht toevoegen aan die van ontelbare activisten kunnen niet anders dan het publiek mobiliseren en de burger aanzetten tot klimaatactie als nooit tevoren. Samen kunnen we ervoor zorgen dat geen enkele ruimte onbezet blijft, dat je nergens heen kunt om onze boodschap te omzeilen. De enige manier om ons het zwijgen op te leggen is door eindelijk te doen wat gedaan moet worden.
Dit betekent een vermindering van de uitstoot – niet met een snelheid die niet binnen een kwart eeuw netto nul bereikt, maar die zo snel mogelijk echt nul bereikt. Het betekent een wijdverspreide en diepgaande aanpassing aan de wereldschokkende veranderingen die nu onvermijdelijk zijn. Nu al is een terugkeer naar een prehistorisch klimaat onmogelijk te vermijden. We zijn 125.000 jaar teruggegaan, naar de hitte van de laatste interglaciale periode, en een terugkeer naar een stomend Plioceen klimaat (drie miljoen jaar geleden) lonkt al in de jaren 2030.
Dit jaar wordt zeker het grimmigste tot nu toe van de klimaatnoodtoestand, met een ontkenner van de klimaatverandering in het Witte Huis, fossiele brandstofbedrijven die hun activiteiten willen uitbreiden, en extreem weer dat een nog grotere tol zal eisen. We mogen ons niet inhouden. De wrede waarheid is dat de temperatuur van de planeet sneller stijgt dan ooit tevoren in de geologische geschiedenis. We hebben een wereld te redden, ook al wil die wereld dat niet.
Bill McGuire is emeritus hoogleraar geofysische en klimaatgevaren aan de UCL en auteur van Hothouse Earth: an Inhabitant’s Guide. Roger Hallam is medeoprichter van Extinction Rebellion, Insulate Britain en Just Stop Oil.
