De gezondheid van de Rotterdammer is slechter dan die van de gemiddelde Nederlander. Hoogleraar Public Health Lex Burdorf (Erasmus MC) berekende dat een inwoner van de Maasstad anderhalf jaar korter leeft. Ook binnen de stad zijn er grote verschillen: inwoners nabij metrostation Nesselande leven gemiddeld acht jaar langer dan inwoners nabij metrostation Maashaven. Burdorf: “Het is geen individueel probleem maar een probleem van de inrichting van de samenleving.”
De kiem van een lagere levensverwachting en minder gezonde levensjaren wordt volgens Burdorf al vroeg gelegd: “Je ziet het op school al. Er zijn kinderen die nog geen twee minuten concentratie kunnen opbrengen. Ze groeien op in een buurt waar andere normen en waarden gelden dan in de rest van de samenleving, vervolgens hebben ze te maken met postcode-discriminatie in de rest van hun leven.”
Een schoolontbijt helpt, het gezamenlijke ritueel zorgt voor rust in de klas. Nog iets wat volgens Burdorf niet zo moeilijk moet zijn om aan te pakken: een gezonde werkomgeving. Luchtvervuiling is ook nog altijd een veroorzaker van veel ziektes in Rotterdam. “De steden willen zero-emissie zones, het kabinet wil dit weer niet. De economische macht is altijd superieur aan discussies over de volksgezondheid. Terwijl we hebben laten zien hoeveel winst je kan behalen bij met name kwetsbare mensen, ouderen en kinderen, als je dit aanpakt.” Als Lex Burdorf één maatregel zou mogen invoeren in Nederland, met een bewezen positief effect op de volksgezondheid, dan is dat gratis kinderopvang voor iedereen. “In Scandinavische landen is het aangetoond de grote gelijkmaker, maar op de een of andere manier weigeren we dat te begrijpen in Nederland. Ook goed voor de arbeidsparticipatie van vrouwen. Het is wederom een inrichtingsvraagstuk van Nederland.”
Lees het hele bericht op de site van de EUR.
