“Het vrije woord is het schrale zaad van de zelfbevlekker, mentale zelfbevrediging.
Het vrije woord is verworden tot het vrijblijvende woord”.
Dichter en schrijver Nick J. Swarth heeft een nieuwe bundel die de moeite waard is. Je betreedt een andere, rauwe, authentieke werkelijkheid. En Swarth schuwt de politiek niet. Het ‘innerlijk behang’ (Lodeizen) omarmt en confronteert de harde werkelijkheid:
“Het onvrije woord is me liever.
Dat heb je met dichters.
Het onvrije woord is niet het woord dat niet gezegd mag worden, maar het woord dat weigert volledig aan het licht
te treden, dat fluit vanuit de schaduw, dat zich niet eendimensionaal laat duiden.
Het onvrije woord is niet schimmig of onscherp, het is juist helder en klaar, maar gelaagd.
Het laat zich niet platslaan, is gebonden, misschien wel geketend, aan betekenis en verzet zich tegen oppervlakkigheid.
Er staat wat er staat en zelfs dat niet.
Dat schreef ik al eens op een muur in de stad.”
Bekijk de website van Nick J. Swarth.
