Regenerative Development Centers

Wie niet bijblijft, zet zichzelf buiten spel. Levenslang nieuwe kennis en skills ontwikkelen is het antwoord op grote transformaties die op ons afkomen en waar we deels al middenin zitten. Het werk verandert mee. Andere vaardigheden zijn nodig. Denk aan de impact van digitalisering, AI, verduurzaming van productie en consumptie en de overgang van fossiele naar duurzame energie. Dit zijn voorbeelden van ontwikkelingen die vergaande impact hebben op hoe we ons leven van werken tot wonen en welzijn anders zullen gaan inrichten.  Maar denk ook aan een accountant die heel graag meubelmaker of gezondheidswerker zou willen worden. Zij of hij zou nu die stap niet durven maken omdat het een ingrijpende financiële keuze is die maar weinig mensen kunnen maken. Toch zou die accountant ook zijn of haar gewone werk in deeltijd met veel meer plezier uitvoeren wanneer hij of zij ernaast ook meubels kan maken of kwetsbare mensen kan verzorgen. Zo’n andere balans gaat verder dan werk, familie en vrije tijd. Het gaat om een gevarieerde werkinhoud tijdens je werkzame leven waar veel mensen blijer van zouden worden. Het vergt ook meer dan een STAP-budget (Stimulering van de Arbeidsmarktpositie), het vereist een investering in werkenden die met plezier werkzaam blijven.

In deze bijdrage voor Beste-ID pleit ik voor het normaal maken van time-outs tijdens je werkzame leven om van baan te wisselen en je te vormen en te ontwikkelen voor een nieuwe fase. Sabbaticals kennen we, maar die zijn voor een heel selecte groep werkenden en bedrijven gaan er spaarzaam mee om, omdat het een privilege is. In mijn optie zou het bijblijven en optanken en je voorbereiden op een heel andere werkactiviteit voor een heel brede doelgroep werkenden mogelijk moeten zijn. Dan normaliseer je het om andere kwaliteiten in jezelf te vinden en burn-outs te voorkomen, ziekteverzuim te verlagen en de productiviteit op een gezonde manier te verhogen.

Het ontwikkelen van jezelf naar een volgende stap kan in wat ik hier Regenerative Development Centers (RDC’s) noem. Deze RDC’s zijn geen scholen of opleidingsinstellingen. Het zijn centra voor volwassenen en gericht op vorming, werken aan je ontwikkeling en in de praktijk leren van skills door uitwisseling bij andere (MKB) bedrijven, ateliers en organisaties. Het kan ook in relatief korte tijd en vele malen korter dan in regulier onderwijs, want mensen hebben al veel skills en ervaring. In een paar maanden kun je je bekwamen in andere activiteiten. Ook voor de noodzakelijke arbeidsmigranten, vluchtelingen en mensen die eerder niet konden aanhaken, zijn RDC’s een waardevolle, actieve leer-werkplaats. Hiermee wordt in tijden van maatschappelijke en economische transformaties een natuurlijke buffer, een optankplek en nieuw netwerk gecreëerd om mensen vervolgstappen te laten zetten waar de hele maatschappij baat bij heeft.

In mijn visie zullen RDC’s een logische poot in het bestel gaan worden. Ze zullen een eigen governance nodig hebben, dat meer weg heeft van een toekomstgerichte doetank met praktische vertalingen naar wat er nodig is bij bedrijven en organisaties. Ministeries zoals Economische Zaken en Klimaat, Sociale Zaken en Werkgelegenheid en Onderwijs zullen hierin niet-bureaucratisch, maar vooral ondersteunend en pragmatisch samen met een breed netwerk van bedrijfsleven moeten gaan optrekken om het te realiseren. Bij de bedrijven, de zorg, het onderwijs is de behoefte; daar zijn de netwerken, daar is de kennis en kunnen nieuwe medewerkers praktisch op niveau ingewerkt worden. De kosten voor de RDC’s zullen bij de overheid liggen, omdat ontwikkeling en vorming net zo laagdrempelig moet worden als gewoon onderwijs. Dit is geen feestje voor de elite, maar een basisvoorziening voor iedereen die duurzaam op de arbeidsmarkt van waarde wil zijn en blijven, ook als je heel andere kwaliteiten van jezelf wilt ontdekken en je jezelf productief wilt maken. Bedrijven dragen bij door actief samen te werken in de regio en landelijk, mensen naar RDC’s te laten gaan en nieuwe mensen hartelijk te ontvangen en door ruime ontwikkelingsbudgetten hiervoor aan te wenden. In een tijd van arbeidsschaarste kan er meer gevraagd worden aan bedrijven en organisaties. Zij krijgen er hoog gemotiveerde mensen voor terug.

Het leren en handelen in de praktijk direct verbinden met meewerken in een andere sector of met andere technologie is de kern van een andere vorm van vorming en ontwikkeling voor volwassenen. Dat is iets anders dan ‘onderwijs’ of diploma’s halen. Het gaat om je passie volgen en nieuwe sleutelvaardigheden opdoen om zonder vrees de volgende stap in je loopbaan te kunnen maken. Een dynamische arbeidsmarkt in tijden van transformatie wordt op die manier gerealiseerd. In plaats van uitkeringen voor mensen die het niet bij kunnen benen en uit de boot vallen, investeren we straks massaal in vorming die ons mentaal, fysiek en qua kennis fit houdt. Dan zijn uitkeringen niet nodig, want mensen verdienen via arbeid de kosten terug voor de maatschappij en de overheid verdient mee. Kennisinstellingen kunnen bijdragen door kennis slimmer naar de praktijk te vertalen en te valoriseren. Utopie? Het had er al jaren moeten zijn! Met RDC’s doen we recht aan de menselijke ontwikkellust terwijl ze bedrijven en organisaties voorzien van medewerkers die vooruit willen.

Sleutelvaardigheden in tijden van transformatie

Bron: Annemieke Roobeek, Nyenrode Business Universiteit & MeetingMoreMinds, 2023.

Laten we het roer omgooien en zorgen dat wie zich wil ontwikkelen ruim de mogelijkheden krijgt. Want een ontwikkeld land is niet alleen economisch rijk, maar vooral maatschappelijk ontvankelijk en adaptief om op een inclusieve manier samen te leven, te werken, te wonen, te zijn.