Gezichtsherkenning vormt een gevaar voor de democratie, stelt UvA-hoogleraar Critical Data Studies Stefania Milan. Sinds februari wijdt Milan zich dankzij een beurs van het Nias aan onderzoek naar of en hoe burgers zich organiseren voor gezamenlijke actie tegen gezichtsherkenning. “Gezichtsherkenning legt je identiteit op straat. Het is letterlijk alsof je door de stad loopt met een open paspoort op je hoofd geplakt. Dat heeft invloed op ons burgerschap en op de rol van de staat.”
Ondertussen sluipt geautomatiseerde gezichtsherkenning de publieke ruimte steeds verder binnen, terwijl de regelgeving achterblijft. Dat gebeurt allemaal grotendeels buiten de burger om, ziet Milan. Hoe groot de gevaren ook mogen zijn, in de praktijk blijken technologische ontwikkelingen vaak niet te stoppen. ‘Nee,’ verzucht Milan. ‘Maar waar we wel voor kunnen zorgen is om het zo min mogelijk te gebruiken. De Europese privacywetgeving General Data Protection Regulation (GDPR) kent al het principe van data minimization. Dat betekent dat je alleen die data verzamelt die strikt noodzakelijk is om iets te laten werken.”
Uitgebreid interview op Folia.
