Kunstenaar Geert Mul schreef een essay over de in het Westen onbekende Japanse denker en wetenschapper Kumagusu Minakata. Lees hier zijn inleiding:
Kumagusu Minakata (1867–1941) was een baanbrekende Japanse naturalist, etnoloog en homo universalis wiens natuurstudies Westerse, Chinese en Japanse wetenschap, folklore, en spiritualiteit omspanden. Zijn grotendeels autodidactische, creatieve, interdisciplinaire benadering, mede gevormd door het boeddhisme uit Wakayama en het shintoïsme, onderscheidde hem van zowel oosterse als westerse tradities.
Minakata’s nalatenschap ligt ook in zijn vermogen om wetenschappelijk onderzoek te verbinden met bredere sociale, spirituele en filosofische kwesties. Zijn geschriften, met veelal natuurstudies, bestaan zowel uit wetenschappelijke details als uit poëtische reflecties en tekeningen. Vandaag de dag lijken zijn ideeën relevanter dan ooit, resonerend met de discussies over de relatie van de mens met de natuur, identiteitspolitiek, queer studies en kritiek op kapitalisme en nationalisme.
Dit schrijven is geïnspireerd op het werk van Kumagusu Minakata, die met zijn werk een civilisatietheorie opbouwde met de slijmzwam als fundament. Hoewel dit misschien bij een eerste beschouwing merkwaardig lijkt, zeker vanuit een westers perspectief, vormde Minakata’s beschavingstheorie een alternatief op het 19e eeuwse sociaal darwinisme, waarbij Charles Darwins theorie van ‘natuurlijke selectie’ wordt versmald tot een kapitalistische politiek van de ‘Survival of the Fittest’. Met ander woorden: ook het westerse kapitalisme en neoliberalisme zijn mede gefundeerd op een culturele definitie van ‘natuur’.
Mijn essay is een pleidooi voor de schepping van een natuur, waarin de mens volledige verantwoording neemt voor de creatie van een humane wereld. Door kunst te definiëren als een scheppingsmythe (een scheppingsmythe is ten slotte al een vorm van poëzie of proza) onderzoek ik de kracht (ook de terugwerkende kracht) van kunst en haar media om een dergelijke natuur te scheppen.
De nalatenschap van Kumagusu Minakata fungeert als een katalysator om door middel van kunst de onderling gerelateerde begrippen van natuur, cultuur, ideologie, spiritualiteit en technologie te onderzoeken en te herzien.
Het hele essay is te lezen in ‘de Salon‘.
