Na een carrière van tientallen jaren bij inlichtingendiensten besloot Berrie Hanselman te promoveren op zijn onderwerp: links extremisme. Een kijkje in het leven van de linkse activist die geweld niet schuwt, is niet zo makkelijk.
‘Uit angst dat informatie terechtkomt bij politie en inlichtingendiensten, weigeren extremisten te praten met wetenschappers en journalisten. Zelf heb ik lang voor de dienst onderzoek naar links extremisme gedaan, dus ik wist dat het materiaal er was – een bevoorrechte positie dus. Ik heb voor mijn onderzoek gekozen voor een specifieke aanvliegroute; het materiaal heb ik verkregen via Woo-verzoeken. Het eerste dat ik in handen kreeg was mijn eigen – eerdere – onderzoek naar de extreemlinkse beweging in de jaren 80 en 90. Met weggelakte namen van de extremisten, maar gelukkig heb ik een goed geheugen.’
In je onderzoek schrijf je over The Dutch Approach. Wat houdt dat in?
‘De Nederlandse overheid heeft actievoerders altijd zoveel mogelijk ruimte gegeven. Dat ging in Duitsland bijvoorbeeld heel anders. De coulante aanpak heeft doorgaans een positief effect, laat ze maar stoom afblazen. Als je mensen elke keer van de straat haalt, kunnen ze radicaliseren en doen ze mogelijk gekke dingen.’
‘Je hebt nu Extinction Rebellion; aanvankelijk een klimaatbeweging, een bijzonder goed initiatief. Je ziet alleen al heel snel dat het wordt overgenomen door een hele kleine kliek van mensen die eigenlijk uit die oude beweging voortkomen.’
(Dat laatste is gewoon niet waar. [JB] Als dit de stand van zaken van kennis is, dan hebben we een probleem.)
