Wetenschappelijk onderzoek leert ons twee dingen:
- Inzicht 1: De gevangenis schrikt niet af, en slaagt er niet in om het leven van mensen een positieve wending te geven.
- Inzicht 2: Gevangenisstraffen doen vaak meer kwaad dan goed. Veel gedetineerden lopen ‘detentieschade’ op waardoor de kans dat ze opnieuw feiten plegen, groter wordt.
Criminoloog Tom Vander Beken (UGent): “Je kan je afvragen of gevangenissen nog van deze tijd zijn. Als strafinstrument zijn ze amper driehonderd jaar oud. In plaats van te straffen op het lichaam, werd de straf op de ziel gericht en kreeg de gevangenis voor het eerst een preventieve functie. Tijdelijke opsluiting zou daders tot inkeer brengen en betere mensen van hen maken.” Dat ‘herstelidee’ blijft ook vandaag overeind. De samenleving wil dat gedetineerden hun tijd in de gevangenis gebruiken om hun leven te beteren. Daarnaast zijn we ook uit op vergelding. “Strafbare feiten mogen niet ongestraft blijven”, legt Vander Beken uit. “Opsluiting zou bovendien potentiële daders moeten afschrikken en voorkomen dat daders opnieuw in de fout gaan.”
“Wetenschappelijke studies tonen telkens opnieuw aan dat mensen niet stoppen met criminaliteit plegen omdat ze gestraft worden. Dat gebeurt wel wanneer er andere keerpunten in hun leven zijn. Een vaste job en een sterk en positief sociaal vangnet (kinderen, partner, vrienden) hebben veel meer impact op recidive dan een gevangenisstraf. Daar moeten we op inzetten, ook als we enkel in veiligheid geïnteresseerd zijn.”
Lees het hele verhaal op de site van UGent.
