Onderzoekers van TU Delft en Brown University hebben een manier gevonden om superdunne, reflecterende lichtzeilen te maken die de ruimtevaart en experimentele natuurkunde een enorme stap vooruit kunnen helpen.
Lichtzeilen zijn extreem dunne structuren die worden aangedreven door laserlicht. Ze kunnen de druk van het licht gebruiken om een ruimtesonde op hoge snelheid voort te stuwen. Anders dan traditionele nanotechnologie, waarbij alles zo klein mogelijk wordt gemaakt, zijn lichtzeilen nanoschaal in dikte — ongeveer 1/1000ste van de dikte van een haar — maar kunnen ze worden uitgerekt tot grote oppervlakken.
Een frisse kijk op nanotechnologie
“Dit is niet zomaar een kwestie van nóg kleinere dingen maken”, zegt Richard Norte, universitair hoofddocent aan de TU Delft. “We denken compleet anders na over nanotechnologie. We maken structuren die dunner zijn dan ooit, maar die tegelijkertijd enorm groot kunnen worden.” Het huidige prototype meet 60 mm x 60 mm en is 200 nanometer dik, bedekt met miljarden nanoscopisch kleine gaatjes.
Breakthrough Starshot Initiative
Op dit moment zouden onze snelste raketten er zo’n 10.000 jaar over doen om de dichtstbijzijnde ster buiten ons zonnestelsel te bereiken. Het Breakthrough Starshot Initiative, waarbij duizenden onderzoekers samenwerken, wil die reis verkorten naar slechts 20 jaar. Hoe? Door ultralichte ruimtesondes ter grootte van een microchip te ontwikkelen die worden aangedreven door lasers. Het doel: de eerste interstellaire verkenning door de mensheid. Dit initiatief maakt deel uit van de Breakthrough Initiatives, een programma dat wordt gefinancierd door particuliere investeerders. Starshot werd in 2016 gelanceerd door Yuri Milner en Stephen Hawking.
Lees het hele artikel op de site van de TU Delft.
