De strijdbaarheid is met name groter bij vrouwen die uit landen komen waar de gender-ongelijkheid groter is. Zo blijkt uit onderzoek door Dr. Özge Gökdemir en Prof. Devrim Dumludağ van de Universiteit Maastricht. Deze studie is de eerste in zijn soort die etnische verschillen in competitie in Nederland onderzoekt.
Voor tweedegeneratie niet-westerse immigranten vrouwen werden geen significante verschillen gevonden. Deze vrouwen lijken zich te hebben aangepast aan de normen van westerse welvaartsmaatschappijen, waar veel vrouwen parttime werken, minder verdienen dan mannen en nog steeds met glazen plafonds worden geconfronteerd. De aanpassing van tweedegeneratie vrouwen aan de westerse maatschappelijke normen weerspiegelt een onderbenut arbeidsmarktpotentieel.
Naar aanleiding van hun onderzoeksresultaten bevelen Dr. Gökdemir en Prof. Dumludağ aan om arbeidsmarktbeleid aan te passen om het potentieel van zowel Nederlandse als immigranten vrouwen beter te benutten. Aandachtspunten volgens de wetenschappers zijn gelijke beloning voor gelijk werk, het verwijderen van glazen plafonds die de carrièreontwikkeling van vrouwen belemmeren en het aanbieden van volledig ondersteunde kinderopvangdiensten om volledige arbeidsmarktparticipatie van vrouwen mogelijk te maken.
Lees het hele bericht op de site van de Universiteit Maastricht
