Een longread op WUR.nl over zeegras. Het is hoog tijd om het zeegras te beschermen en de zee te laten verwilderen, dat vertellen universitair hoofddocent mariene ecologie Marjolijn Christianen en promovendus Fee Smulders. Zeegrasvelden zijn ontzettend belangrijk als opslaggebied voor koolstof, waarmee klimaatverandering kan worden tegengegaan. “Het aanplanten van bomen wordt altijd als voorbeeld gegeven als manier om koolstof vast te houden,” zegt Marjolijn Christianen. “Maar planten in zee doen dat nog veel efficiënter en sneller. Per m2 kunnen zeegrasvelden tot tweemaal zoveel koolstof opslaan als gematigde en tropische bossen.”
Bij herstel moet je naar het hele systeem kijken, niet alleen naar één soort. Het is een delicate balans. En er is rust voor de natuur nodig om natuurlijke processen terug te brengen, en zichzelf te ontwikkelen.
