De techniek om op een duurzame manier waterstof uit water te winnen bestaat al ongeveer een eeuw: elektrolyse. Maar het is vooralsnog veel goedkoper om waterstof uit aardgas te maken. Daarom werken wetenschappers van de Rijksuniversiteit Groningen aan technieken om groene waterstof efficiënt, betaalbaar en schaalbaar te produceren.
In een laboratorium in de kelder van het oude natuur-/scheikundegebouw van de Rijksuniversiteit Groningen staat een indrukwekkend apparaat dat op hoge temperaturen waterstof produceert. De waterstof zelf is hier niet het doel; het gaat er scheikundig technoloog Vassilis Kyriakou vooral om te meten hoeveel waterstof het apparaat kan leveren tegen de hoeveelheid energie die erin gaat.
Dit is van een heel ander kaliber dan de klassieke elektrolyse zoals we die op school geleerd hebben: een stroompje gaat door een bak water, en splitst het in waterstof en zuurstof. In de opstelling van Kyriakou wordt water verhit, en vervolgens als waterdamp door een ‘sandwich’ van vaste materialen geleid, bij een temperatuur van ruim vierhonderd graden Celsius. Daar wordt het gesplitst in waterstof en zuurstof.
De ‘broodjes’ van de sandwich zijn de elektroden die gassen (zoals waterdamp, waterstof en zuurstof) kunnen doorlaten, en daar tussenin zit een materiaal met een speciale samenstelling dat de zuurstof die vrijkomt als het ware naar de andere kant ‘trekt’. Het resultaat is waterstof aan de ene kant van de sandwich, en zuurstof aan de andere.
