Hugo Botter gebruikt films om kennis over de wet uit te dragen:
“In oktober 2023 zijn er i.v.m. Halloween drie nieuwe horrorfilms op Netflix gezet die allemaal min of meer hetzelfde verlopen. Eerst koopt een persoon een oud pand met daarin iets duisters dat uiteindelijk wordt verdreven door het bewuste spookhuis met de grond gelijk te maken. Daarna eindigen de films echter abrupt, waardoor in het midden blijft wat de nieuwe bestemming wordt van het perceel (rustplaats voor geesten?) en of de eigenaren planschadevergoedingen krijgen. Dat is frustrerend. Daarom doe ik hieronder voorstellen voor alternatieve slotscènes van deze drie films.
‘Poltergeist’ (2015) kan wat mij betreft worden afgesloten met een scène waarin iemand aan personage Eric uitlegt waarom hij geen planschadevergoeding kan krijgen. In het begin van de film blijkt namelijk dat Eric – voorafgaand aan de aankoop van het pand – al wist dat deze was gebouwd op een begraafplaats voor indianen. Daarmee heeft hij in mijn ogen ook actief het risico aanvaard dat er kwade geesten in zijn huis zouden komen en de grond uiteindelijk – nadat het pand was afgebrand – wederom zou worden bestemd tot kerkhof. Geen vergoeding voor de waardedaling dus.
De film ‘His House’ (2020) krijgt daarentegen wel een happy ending qua planschade, hoewel het daar aanvankelijk niet op lijkt. Halverwege de film neemt een demon namelijk bezit van het lichaam van hoofdpersoon Rial, waardoor deze demon mogelijk ook kan worden gezien als een nieuwe eigenaar aan wie voorzienbaarheid kan worden tegengeworpen. Van belang is echter dat er al rechtspraak is waaruit volgt dat actieve risicoaanvaarding niet speelt bij interne herstructureringen binnen rechtspersonen voor zover de uiteindelijke belanghebbende hetzelfde blijft (ECLI:NL:RBNHO:2013:9417). Die lijn kan naar mijn oordeel worden doorgetrokken naar de situatie waarin er een soort interne herstructurering binnen een natuurlijk persoon heeft plaatsgevonden (lees: inbezitneming door demon).
Ook de protagonisten uit ‘Aftermath’ (2021) leven nog lang en gelukkig. Aan Kevin kan namelijk geen actieve risicoaanvaarding worden tegengeworpen omdat hij zijn haunted house niet samen met zijn vriendin had gekocht, maar had geërfd van een overleden oudtante. Kevin kreeg het huis dus in zijn schoot geworpen en had geen gelegenheid om de eventuele nadelige gevolgen van de aanwezigheid van geesten (lees: het mogelijk weghalen van de woonbestemming) te verdisconteren in een koopsom. Dit betekent dat actieve risicoaanvaarding niet in beeld kan komen (ECLI:NL:RVS:2019:1124).
Ik heb de bovenstaande horrorfilms alsook de volgens mijn kinderen soms enge ‘Paw Patrol’ film al gezien, maar er staan nog duizenden andere titels op Netflix.”
Hij hoort graag of daar nog actieve risicoaanvaarding of schending van de schadebeperkingsplicht speelt.
De bijdragen van Botter zijn te vinden in de Salon.
