Simon McCarthy-Jones, universitair hoofddocent klinische psychologie en neuropsychologie aan het Trinity College Dublin, schreef over de wrok van Trump, zoals Homerus schreef over de wrok van Achilles.
Kan het buitenlandbeleid van de Amerikaanse president door wrok worden verklaard? Als dat zo is, wat moeten we er dan mee doen?
“Om te voorkomen dat wrok het buitenlands beleid beïnvloedt, moeten we de oorzaken aanpakken. Dit betekent dat de perceptie van oneerlijkheid moet worden bestreden. Leiders moeten de wederzijdse voordelen van samenwerking benadrukken. Het vertrouwen waarop de samenwerking is gebaseerd, moet ook opnieuw worden opgebouwd.
Er moet ook weerstand worden geboden tegen het zoeken naar dominantie. In jager-verzamelaarssamenlevingen worden degenen die dominantie nastreven vaak ingeperkt door de groep. Internationale instellingen en de checks and balances in het Amerikaanse systeem moeten voorkomen dat het roekeloze streven naar dominantie escaleert. Reacties op wrok moeten streng maar weloverwogen zijn, in plaats van een race naar de bodem te riskeren.
Over het geheel genomen is Amerika’s klaarblijkelijke gebruik van wrok om de levensstandaard van zijn tegenstanders, bondgenoten en zelfs van zijn eigen burgers onnodig te verlagen, zeer verontrustend. Maar als de VS weigeren om wrok te koesteren jegens hun tegenstanders, dan riskeren ze dat een nieuwe wereldmacht – die mogelijk vijandig staat tegenover liberale democratie en mensenrechten – de wereldorde gaat bepalen.
Aristoteles stelde dat de deugdzame mens boos wordt om de juiste redenen, op het juiste moment, op de juiste manier. Amerika moet leren hetzelfde te doen.”
Lees het hele stuk in ‘de Salon’.
