Mariska Kret, hoogleraar cognitieve psychologie aan de Universiteit Leiden, heeft een droomproject: het gevoelsleven van apen in kaart brengen.
“Met duizend camera’s en onderzoeksassistenten zou ik mensapen in het wild én in gevangenschap bestuderen. Ik zou hun gedrag observeren, zoals uitingen van emotie, het sociale netwerk in kaart brengen en gezondheidsindicatoren bijhouden, zoals eet-, slaap- en bewegingspatronen. Dit zijn allemaal voorbeelden van dingen die je met het blote oog kunt observeren. Echter, we weten dat er heel wat meer schuil kan gaan achter direct te observeren gedrag. Net als mensen laten mensapen niet altijd het achterste van hun tong zien en doen ze zich soms anders voor dan ze zich voelen. Een alfa-chimpanseeman zal zijn groep niet laten merken dat hij pijn heeft terwijl een bonobo-kind die een dreun heeft gekregen van een ander een éxtra grote keel opzet naarmate er meer bonobo’s in de nabijheid zijn. Verlies van status of het krijgen van een knuffel – de motieven om emoties te uiten verschillen per individu. Het direct observeerbare gedrag is één kant van de medaille. Om inzicht te krijgen in de niet direct zichtbare processen, zoals gedachten, gevoelens en wensen, is een andere aanpak vereist.”
Lees het complete antwoord van Kret op ‘de jaarlijkse vraag’ – en alle 88 andere antwoorden.
