In december verrees een honderd-meter-lang testduin aan de kust bij Monster. Een hybride duin, bestaande uit combinaties van zand en harde elementen. Onderzoekers van de TU Delft monitoren hoe verschillende configuraties eroderen onder de gure weersomstandigheden. Hiermee kunnen hybride dijk-duinconstructies in de toekomst efficiënter en veiliger ontworpen worden.
Het beste van twee werelden
De Nederlandse kust wordt traditioneel beschermd door zandige duinen en harde dijken. Steeds vaker wordt de kust beschermt met hybride duinen, zoals de dijk-in-duin-constructies in Noordwijk, Katwijk en Groede. Het idee is om het beste van twee werelden te combineren: duinen passen bij het natuurlijke karakter van de Nederlandse kust en helpen waardevolle natuur. Daarnaast kunnen duinen meegroeien met de zeespiegelstijging. Dijken bieden daarentegen een grotere erosiebestendigheid dan duinen.
Door interacties tussen zandige en harde elementen verloopt stormafslag anders bij hybride duinen dan bij zandduinen. Het Hybrid Dune veldexperiment is een unieke kans om dit proces beter te begrijpen. Het testduin bestaat uit vier verschillende doorsnedes: een zandige duin; een dijk (zand met harde dijkhelling); een dijk-in-duin (dijkhelling onder het zand); en een kering-in-duin (een harde kern van containers in het duin).
Lees het hele bericht op de site van de TU Delft.
