Eindelijk is er een pagina op literatuurgeschiedenis.org over Moriaen, de enige zwarte ridder van de Ronde Tafel. Hij was een held in een Middelnederlandse ridderroman maar die heeft in het Nederlandse taalgebied nooit veel aandacht gekregen, buiten een klein kringetje van geleerden. Tegenwoordig is het verhaal vooral bekend in het Engelse taalgebied. Ten onrechte. Elissa Wuyts doet het verhaal uit de doeken en laat zien dat er van racisme toen nog geen sprake was, al reageerde men wel met vooroordelen op de huidskleur: “Etniciteit was dan misschien geen reden om iemand te discrimineren tijdens de middeleeuwen, iemands geloof was dat zeker wel. En de kleur zwart werd geassocieerd met de duivel.”
Omdat Moriaen een christen blijkt te zijn en bovendien de zoon is van een ridder van de Ronde Tafel, kan hij rekenen op steun van Walewein en Lanceloet. Dat hij zwart is wordt enkel aan het begin van het verhaal vermeld. Zodra Moriaen zijn plaats heeft verworven is dat niet langer relevant.
