In hoeverre kunnen wereldwijde vraagstukken worden opgelost door ‘multistakeholder’-samenwerking, een relatief nieuwe organisatievorm? Jan Aart Scholte, trekker van het interdisciplinaire onderzoeksprogramma Global Transformations and Governance Challenges (GTGC), gaat het onderzoeken met behulp van een NWO-subsidie.
Problemen op gebied van klimaat, economische ongelijkheid en snelle technologische veranderingen vragen om effectief beleid op internationaal niveau. Onderzoek toont aan dat de organisaties van wie we dat beleid verwachten, zoals de Verenigde Naties of de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO), vaak onvoldoende effectief zijn.
‘Multistakeholder’-organisaties bestaan uit meerdere partijen die allemaal een belang hebben rondom een bepaald maatschappelijk probleem. Die partijen kunnen heel uiteenlopend zijn: van overheden tot bedrijven, van wetenschappers tot burgers. Het bijzondere aan deze organisaties is dat ze beleid opstellen door alle relevante sectoren in de beleidsvorming mee te nemen. Vaak zijn ze ook in staat om het beleid in alle lagen snel door te voeren, juist omdat zoveel verschillende groepen in een organisatie zitten. Er bestaan multistakeholder-organisaties binnen allerlei domeinen, zoals landbouw, onderwijs, milieu, voedsel, gezondheid, communicatie, veiligheid en handel. Voorbeelden zijn: de Forest Stewardship Council (FSC), de Global Fund to Fight AIDS, Tuberculosis and Malaria (GFATM), en de Internet Corporation for Assigned Names and Numbers (ICANN).
Lees het hele bericht op de site van de Universiteit Leiden.
