Dopamine is alom vertegenwoordigd in het brein, multifunctioneel en ondersteunt o.a. intelligentie, werkgeheugen, motivatie, en zelfbehoud. Dopamineneuronen vuren af wanneer er predictiefouten optreden, wat wil zeggen dat ze bij elke beweging of beslissing coderen of het resultaat ervan beter, of minder goed is dan verwacht. Zo kan toekomstig gedrag adaptief worden aangepast. Een verhoogde dopaminewerking zou onze soort slim, planmatig, doelgericht, zelfzeker, en exploratief gemaakt hebben, maar eens uit evenwicht kon een teveel aan dopamine evengoed leiden tot waanideeën, rusteloosheid, overdreven focus op details en starre vastberadenheid.
Kan het overwicht aan dopamine in onze populatie teruggeschroefd worden? Omdat het proces waarmee dopamine gedrag reguleert epigenetisch is ontstaan, en het genoom van een soort de boekhouding bijhoudt van alle mogelijke responsies die zich over generaties heen hebben gemanifesteerd wanneer veranderingen in het milieu zich voordeden, is het principieel mogelijk om onze ingebakken driften te herprogrammeren via een shift in leefwijze.
Carolyn Declerck, hoogleraar Gedrag- en Maatschappijwetenschappen aan de Universiteit Antwerpen, beschrijft haar droomproject als antwoord op ‘de jaarlijkse vraag’. Lees hier haar volledige antwoord.
Deel via:
