Besef dat ouders vaak ten onrechte bovenmenselijke kwaliteiten aan hun eigen kinderen toedichten, maar ik kan niet anders dan concluderen dat mijn slechts vier jaar oude zoontje Jens overduidelijk een bestemmingsplankaart heeft gemaakt (zie bijlage, waarbij ik volledigheidshalve een legenda heb toegevoegd). Daarbij heeft Jens ook nog eens rekening gehouden met de rechtspraak.
Zo zijn de plangrenzen misschien wat onlogisch, maar daarbij heeft Jens ongetwijfeld geanticipeerd op de ruime beleidsruimte van de raad bij het bepalen van de omvang van het plangebied (zie recent ECLI:NL:RVS:2023:1544). Verder heeft Jens percelen die nog geen bestemming hadden waarschijnlijk bewust ook wit op zijn tekening gelaten. Een daadwerkelijke bestemming zou op die locaties immers (ten opzichte van de oude situatie, waarin alles mocht) qua gebruiksmogelijkheden altijd een flinke verslechtering zijn, waardoor de gemeente zou worden geconfronteerd met een enorme directe planschadeclaim (zie BR 2004, p. 481).
Deze tekening is ook meteen zijn sollicitatiebrief als #planjurist. Hoop dat iemand binnen mijn netwerk plaats heeft voor Jens zodat ik snel return on my investment krijg. Hoor graag in de comments wat de meest bijzondere prestatie is van jullie kinderen.
O ja, juffen van de BSO, ‘papa Hugo’? Ik ben benieuwd hoeveel verschillende papa’s van Jens bij jullie in beeld zijn.
