Diersoorten kunnen soms razendsnel evolueren. Bioloog Niek Barmentlo ontdekte dat dit nu gebeurt in Noord-Amerika. Wilde varkens hebben zich aangepast aan hun omgeving en overspoelen nu de Verenigde Staten.
We zien evolutie vooral als een proces van miljoenen jaren, met een complex dier als ‘resultaat’. Maar voor een bioloog is evolutie niks anders dan een verschuiving in de genetica van een hele populatie. En dat kan ook ontzettend snel gebeuren. Zo worden in Mozambique veel vrouwtjesolifanten geboren zonder slagtanden. Dat komt door stroperij: de olifanten worden zo vaak gedood om hun slagtanden, dat het een voordeel is geworden om geen slagtanden te hebben.
Evolutiesporen in DNA
Deze rappe evolutie laat sporen na in het DNA van de dieren. Normaal zie je in een populatie wilde dieren veel verschillende allelen: versies van een gen. Bij sterke evolutie is het aantal allelen flink afgenomen. In hun onderzoek, dat verscheen in Molecular Ecology, pasten Barmentlo en zijn medeauteurs dit principe toe op een diersoort die momenteel Noord-Amerika overspoelt: het wilde varken.
Hybride kruising
Varkens kwamen rond 1500 vanuit Europa naar Amerika. Zo’n 100 jaar geleden kwamen daar ook wilde zwijnen bij. Dat leidde niet tot problemen, tot zo’n 40 jaar geleden. De populaties groeiden plotseling enorm en richtten veel schade aan. Het ging hierbij nauwelijks om pure varkens of wilde zwijnen, maar veelal om hybride kruisingen tussen die twee: wilde varkens. Inmiddels zijn de dieren in 39 van de 50 Amerikaanse staten. Wilde varkens zijn genetisch erg gezond door de hybridisatie. Hun schedel heeft een andere vorm dan die van een varken of zwijn, en ze zijn erg slim. Allemaal nuttige aanpassingen om te overleven op een nieuwe plek.
Lees het hele bericht op de site van de VU.
