Suïcidaal gedrag komt steeds vaker voor in de gesloten jeugdzorg. Hulpverleners zijn hierdoor vaker geneigd jongeren te controleren, bijvoorbeeld door ze in een isoleercel te zetten. Dat werkt averechts, blijkt uit promotieonderzoek van psycholoog Shireen Kaijadoe. ‘Suïcidale jongeren hebben behoefte aan verbinding.’
Kaijadoe onderzocht tijdens haar promotietraject hoe gesloten instellingen omgaan met suïcidale jongeren en welke benaderingen daarin effectief zijn. ‘Vooral de inzet van ervaringsprofessionals werkt heel goed,’ zegt ze. ‘Mensen die ooit zelf suïcidaal geweest zijn, herkennen de gedachten en luisteren goed naar deze jongeren, zonder te oordelen. Dat geeft een gevoel van nabijheid.’
Isoleren
Dat gevoel van nabijheid kan de gesloten jeugdzorg niet altijd bieden. Kaijadoe: ‘Risicomanagement staat vaak voorop, want het doel is veiligheid van de jongeren. Bij zelfbeschadigend en suïcidaal gedrag reageren hulpverleners vaak met beschermende en beveiligende maatregelen, zoals separatie. Als iemand een suïcidepoging doet, is de reflex om beheersmatig in te grijpen, uit angst dat iemand weer een poging doet.’
Een beheersmaatregel is bijvoorbeeld het plaatsen in een isoleercel, waar geen contact met de buitenwereld is. Zo ontstaat al snel een negatieve spiraal, zegt Kaijadoe.
Lees het hele bericht op de site van de Radboud Universiteit.
