Nederland staat historisch te boek als een tolerant en progressief land als het gaat om ons drugsbeleid. We zijn wereldberoemd geworden als ‘drugsparadijs’ met het gedogen van cannabisverkoop en methadonverstrekking aan heroïneverslaafden. Het Nederlandse beleid werd echter niet ingegeven door een tolerante, niet-moralistische visie. De belangrijkste drijfveer was het beperken van overlast, laat historicus Arjan Nuijten zien. In zijn promotieonderzoek zoomt hij in op Amsterdam, Arnhem en Heerlen. Hieruit komt naar voren dat het Nederlandse drugsbeleid niet op nationaal niveau tot stand kwam, maar grotendeels is gevormd door lokale reacties op wat er binnen gemeentes speelde.
Nuijten onderzocht de geschiedenis van het Nederlandse drugsbeleid tot 2001. Anno 2024 ligt probleemdrugsgebruik niet meer bij heroïne. Mede hierdoor staan harm reduction-maatregelen nu onder druk, vreest Nuijten. We hebben volgens hem in Nederland nog onvoldoende maatregelen voor de nieuwere drugs. ‘De eerste reactie uit Den Haag is vaak in spierballentaal: verbieden. Er is geen duidelijke visie voor de toekomst en praktische zaken worden ook in deze tijd nog steeds overgelaten aan gemeente en regio. Uit de geschiedenis blijkt dat er veel mogelijkheden zijn voor gemeentes, maar ook dat er duidelijk grenzen aan zitten. Het is daarom cruciaal dat nationaal beleid meebeweegt.’
Lees het hele verhaal op de site van de UvA.
