De ‘gezondheidskloof’ blijkt niet alleen iets van deze tijd. Ook in de negentiende eeuw overleden mensen uit lagere sociale groepen op jongere leeftijd en aan andere doodsoorzaken dan meer welvarende mensen. Dat ontdekte historicus Owen Lammertink in zijn proefschrift, dat hij op 12 mei verdedigt aan de Radboud Universiteit.
Lammertink onderzocht tijdens zijn promotie een unieke bron die hij als masterstudent ontdekte: de Amsterdamse doodsoorzakenregistratie. Het Bureau voor Statistiek heeft tussen 1854 en 1926 van alle overleden Amsterdammers niet alleen de doodsoorzaak genoteerd, maar ook andere sociaaleconomische gegevens, zoals geslacht en laatste woonadres. “Andere gemeenten hebben ook wel doodsbriefjes, maar in Amsterdam zijn de gegevens veel langer structureel bijgehouden”, aldus de onderzoeker. “Deze informatie bood een uniek inkijkje in de verschuiving van het negentiende-eeuwse ziektepatroon naar moderne doodsoorzaken.”
Covid
De sociaaleconomische verschillen in sterfte in Nederland groeiden door de Covid-pandemie. Lammertink: ‘Die gezondheidskloof is daarin heel duidelijk. Lager opgeleiden stierven vaker aan Covid, mogelijk omdat zij gezondheidsadviezen niet altijd overnamen of konden nemen en vaker aandoeningen hebben COPD, als gevolg van het roken van sigaretten, of overgewicht.
Uitgebreider stuk op RadboudRecharge.nl.
