Het cliché wil dat oudere mensen zonder kinderen vanzelfsprekend meer te maken krijgen met eenzaamheid. Uit doctoraatsonderzoek van Hannelore Stegen aan de VUB blijkt echter dat kinderloze ouderen niet noemenswaardig eenzamer zijn. Afhankelijk van de reden van de kinderloosheid zijn de risico’s om op je oude dag eenzaam te zijn wel significant verschillend.
Voor haar doctoraat bevroeg Stegen 543 ouderen, waarvan er 255 om één of andere reden kinderloos waren . “In de groep van ouderen mét kinderen had iets meer dan een kwart (28,35 procent) meer dan gemiddeld last van eenzaamheid”, zegt Stegen. “In de kinderloze groep was dat cijfer heel gelijklopend (28,81 procent).
Stegen definieerde verschillende types eenzaamheid. Mensen die sociaal eenzaam zijn missen een bredere sociale kring waarin ze zich thuis kunnen voelen. Emotioneel eenzame ouderen missen dan weer een intieme connectie, met een partner, met familie en dichte vrienden. Mensen die last hebben van existentiële eenzaamheid hebben het gevoel dat hun rol in de maatschappij en in de wereld niet duidelijk is en ze vragen zich af of ze er wel toe doen.
Lees het complete bericht op de site van de VUB.
