Xolografie is een nieuwe lichtprinttechniek die is onderzocht voor tandheelkundige producten en productie in de ruimte. Aan de TU/e is deze techniek aangepast om levende cellen in 3D te printen. Dit onderzoek kan de weg vrijmaken voor 3D-geprinte nieren en spierweefsel. Het team ontwikkelde de op Xolografie gebaseerde printtechniek om mini-structuren te produceren met details van slechts 20 µm—ongeveer de grootte van een menselijke cel.
“Ons onderzoek is een noodzakelijke eerste stap voor de toekomst van de weefseltechnologie. Op dit moment kan het fysiologisch meer relevante 3D-omgevingen printen voor celcultuur, en op de lange termijn zou het kunnen helpen om 3D-geprinte organen werkelijkheid te maken,” zegt Miguel Dias Castilho.
De grootste drieledige uitdaging waar weefselingenieurs wereldwijd voor staan, is het maken van levensvatbare 3D-weefsels die sterk lijken op de natuurlijke omgeving van cellen, om dat snel te te doen, en om het precies te doen. Dit is de heilige graal. Xolografie is een baanbrekende fusie van engineering, natuurkunde en chemie, waarbij licht wordt gebruikt om vloeibare polymeren in 3D te printen. Het maakt gebruik van de kracht van twee elkaar kruisende lichtstralen van verschillende golflengten in een lichtreactieve vloeistof. Wanneer lichtstralen samenkomen, veranderen ze de vloeistof in een gedetailleerd, stevig 3D-object.
Lees het hele verhaal op de site van de TUe.
